Politics, Culture, Education, Society, ...

Hey, I don't wanna be political person. But I can't while every one around me are so. I just wanna be the #1 in my academic studies, the only thing that satisfies me. Issues such as politics, culture, social discussions and ... are so complicated in our country, more more than in other parts of the world. A religious culture mixed by a modern and somewhat a postmodern one, People unable to accept each other, a ridiculous government such as ours, ...
Hey come on, we planned to go to hiking this Friday, Who wants to join us?

My trip to Yazd

I went to Yazd for the holidays. The weather was warm during days and freezing during nights. Mount Shirkooh was beautiful like a bride wearing white clothing of snow. The great mixture of desert and mountains is always amazing

And the bad side of the story!

There was lots of billboard in the city announcing that THE LEADER is coming.

Everything was dreadful, advertisement, security plans, the amount of money which was in use ...

Some hints

First of All, My paper was accepted to be presented at 17th IFAC world congress, and I am happy of that!
And after that,
I'm really tired of living in this country and watching what's going on. Damn on this ideologic government.
Every time I see detention of a girl because of her clothing, I experience what is called "hate"! Every time I see these fucking "Basijies" wandering around the city, I remember that YES I AM STILL A PRISONER.
Damn
Damn
Damn

My lecture on the subject of "MAL"

I will have a lecture on the subject of "Multi Agent Learning" next week, as a section of "Control of Stochastic Systems" course at the University of Tehran. I love the topic and I wish I can pursue my Ph.D. on it. It is about how autonomous agent can learn in a dynamic environment while their rivals are acting too. The infrastructure for their learning is the amazing theory of STOCHASTIC GAMES. Do you remember John Nash and the movie A beautiful mind, which shows a beautifulized version of his hard and painful life?

These busy days

I am so busy these days, I wish success for myself!

These fucking movies!

I watched two movies this week: Cast away and Unfaithful. Both of them made me nervous! I don't know why I become so involved in every story I read and every movie I watch.
Shits

ایران زمین

امروز رفته بودم شرکت مپنا برای نهایی کردن لیست لوازم یدکی نیروگاه های نکا و یزد. مدیران سازمان توسعه برق ایران، شرکت مپنا و شرکت مشانیر هم آمده بودند. این آقایان محترم یک ساعت تمام بحث می کردند که در صورت جلسه نوشته شود محاسبات یا محاسبات عددی که هیچ فرقی هم ندارند. این مملکت هیچ وقت درست نمی شود
پ.ن.1: گور بابای ایران
پ.ن.2: بی چاره ما

لاک پشت

گاهی وقت ها آدم می خواهد سرش را بچسباند به سینه اش و پایش را جمع کند در شکمش شاید بتواند در خویش فرو برود چونان لاک پشت! شاید اینطوری بشود از بعضی چیز ها فرار کرد

پ.ن. : نتیجه امتحان: 600 – 61 – 61 – 58 – 4

کلاس حل تمرین

امروز رفتم سر کلاس حل تمرین... بچه های خوبی بودند و خیلی بهم گیر ندادند که بی سوادیم هویدا بشه! البته من هم خوب خونده بودم و پتانسیل سوتی دادن رو می نی مم کردم. خوشم آمد کار جالبی بود
قبلا تو دبیرستان یک سالی درس داده بودم و حالم از هر چی تدریس و این حرفاست بهم می خورد ... اما خوب تو دانشگاه ملت به زور نمیان سر کلاس و اگه میان می خوام چیز یاد بگیرند ... بنابراین کاملا قضیه فرق می کنه
پ.ن.: یکی برگشت گفت یه بار درست و حسابی مفهومی بگو که هم خودت بفهمی هم ما! ایول بابا کاشکی اسمشو می دونستم یه نمره ای به خاطر پر روییش بش می دادم

تصمیم

سلام
امروز تصمیم گرفته ام تصمیم گرفتنی! دیگه تموم شد

The exam!

It was not that bad but not so good! Don't ask me about its result, I promise you that I'll inform you about that as soon as I receive it. I love to be a book worm but I can't. God help me!

P.S. I'm going to start a new life…

Sir! You are just a stupid man!

I hate the people who think that they are so important and dignitary but they are actually nothing. They feign in a special manner, maybe they think that they have a very special role in the world and the universe depends on them.
SIR, I'm so sorry that I should tell you that: "You are just a stupid man."

This nice guy

I have a very interesting course this semester. The course's topic is "Biological Computation". Dr. Caro Lucas teaches it. He is a very nice professor and I love his class. You never see him without that special smile.

Behnoud's Article About Happenings of NYC

-I think Masoud Behnoud is one of the best iranian writers. He is a fair person. He has written an article about what happened at Columbia University. I've read it and think it is a valuable essay. He stated that the introduction by university president was aspersive. Althogh I still think that Dr. Bollinger's speech was academic, clear and expilicit. Moreover I beleive that Mr. Ahmadinejad totally deserved to be introduced in that way.

Ahmadinejad at Columbia University

"Mr. President, you exhibit all the signs of a petty and cruel dictator" said Columbia University president Lee Bollinger before the president's speech. Also he said that "You are either brazenly provocative or astonishingly uneducated." Professor Bollinger showed a clear academic behavior and explained some important issues about Iran's troubles today. I think we saw the freedom of speech at the Columbia University where they let Ahmadinejad to say what he wanted.

Autumn

It is coming, the beautiful autumn I mean. The amazing colorful season with that very special hopeless mood. I think fall is my season.

Thank you!

Thank you all my friends for sharing your opinions with me. I myself like the 8^th more than the others. But I wanted to know your ideas.

I'm very happy that Dr. Nili accepted to be co-advisor regarding my MS. project. He is one of the best professors I've ever seen.

Styles

Which of the following hair and beard styles do U think best fits me?

1.
2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

Birthday Party

Last night, our friends gathered in our apartment to participate in my birthday party. It was a nice night full of fun and joy. It was really great and I hope everybody enjoyed it.

P.S.: Sometimes enjoyable moments causes deep regret that does not worth that enjoy.

11th September

6 years ago, terrorist attack to the world trade center buildings in Manhattan, Newyork City influenced the world. The terrorists killed innocent people for their ideologies. Why do some beliefs make human beings so mad that they can kill other people?

I saw lots of televisions like CNN, BBC, Aljazeera, and … showing reports about that heartbreaking event today. Also IRIB 1 had a program about the 9.11. The goal of the show was to prove that U.S. government planned the attack and they had benefits from doing that!!! I don't know who can believe such an absurd thing??? It seems that Islamic Republic wants to think in an unusual manner about everything and forces Iranian people to believe in that way. Damn on this ideological and religious regime.
P.S.: Poor us, the generation that is enforced to live in this odd situation planned by its previous generation in a revolution.

Happenings of these days

These days, I work hard, studying English and finalizing my papers. One of them seems to be completed and I'm going to submit it to the IFAC2008 conference, tomorrow.

I'm disappointed of working in Iran's industry. They just want to finish projects and quality is not important at all. The company which I work for (Moshanir) is one of the largest companies in power engineering but nothing special is going on here. The system is ill and I think it won't be better in near future.

I've missed happy days when I had enough time to go hiking and go out with my friends a lot.

P.S. : Just the voice remains!!!

Minutes of meeting

Last week, I was on a technical meeting about natural gas counters of Kazeroon combined cycle power plant. The meeting was held on Mapna (Iran Power Plant Projects Management) company. I was there as a consultant and tried to persuade the contractor to buy local counters, but they didn't want to do that. Finally the client(Iran Power Development Company) stated that I am right and according to the contract, contractor should implement local counters but according to value engineering they can neglect the counters!!!

Have you ever heard about value engineering? I think it is discussed in industrial engineering, but I'm sure that its meaning has been changed in Iran's industrial projects. It is funny and also painful. What's your idea

Condolence

Be patient, I promise you that your life won't continue in this manner, everything will be better. Just wait, resist and see be hopeful.

My Thesis

My Advisor (Dr. Rahimikian) accepted my MS thesis proposal today. I'm going to work on this weird subject: "Dynamic Modeling of Electricity Markets Using Game Theory"!!! I will use game theory and artificial intelligence in this project.

I had distributed artificial intelligence course last term and I fell in love in it. AI is really interesting. I want to study intelligent multi agent systems and use the results in my thesis. Am I going to be successful?

Patience

There were lots of pains in our life; I know that. We still suffer from those bad memories we have experienced. Those which their pitch darks, still stay behind us. But nobody cares about that, nobody. No one could even understand.

Sometimes difficulties seem to have no end, one comes after the other. But we should stand and be patient.

How much? As much as we can. And I am sure that our ability is unlimited. We should just want. We have to change the world of us. This is our unique solution. We can do that, be assured. Together we can do whatever we want.

P.S. 1: We have no time for break before reaching the summit.

P.S. 2: Please do not talk about …

Isolated people

I do strongly support the idea that isolated people and groups, lack good understanding of their society and things going on it. They usually think that they have already found the best way to live and act and do not want to explore anymore. In artificial intelligence, agents that act in this way are called 'greedy'. Greedy agents do not explore their environment to find better payoff. A little traveling around may lead to higher earnings.

To sum up, I suggest everyone not to be isolated. You should try to accept the reality when you find it as truth, even though you were in opposition to it always before.

P.S. 1: What's going on? Someone please bring me up to speed!

P.S. 2: Thanks for your valuable comments.

P.S. 3: What's your idea about this kind of writing? Are you bored?

Faces of people

I think most of people don't know who they are. They have lots of incorrect imagination about themselves. Human beings have ideals in their minds and after some time they think that they act in that way but they don't. This fact is extremely funny and painful. You may see people who think they are so honest but you find them professional liars as they cheat themselves first of all.

P.S.: I do not believe in things such as motherland. What about you?

English

I want to switch into English for at least two months and give up my mother tongue! My dear friends who write in English (Proshat, H.P., A.M.J., Hadook …) please help me and send your comments so I can improve my writing.

Finally all the projects of last academic semester finished and now I should work hard on my thesis and papers. It seems that hard work has no end before death!

آزاد کوه

این بار توانستیم قدم بر بام البرز مرکزی بگذاریم و قله 4390 متری آزاد کوه را صعود کنیم. جایتان خالی، طبیعت منطقه فوق العاده بکر بود و دیدگان ما به جمال حیواناتی مثل کل، ميش، کفتار و خرس نيز روشن شد. آزاد کوه یا همان شاهزاده کج گردن بعد از دماوند و علم کوه سومین قله مرتفع البرز بوده و در شمال وارنگرود و جنوب نسن قرار دارد. چند تا عکس هم گرفتم که تقدیم می کنم به شما

مگر می شود؟

مگر آدمیزاد کرم خاکی است که دو تکه اش کنند و بشود دو تا آدم کامل؟ اگر انسانها را دو تکه کنی می میرند. مگر می شود همه گره های مشترک کلافها را باز کرد و تبدیلشان کرد به دو کلاف؟ تو بگو می شود آيا

پ.ن.1: من که می گویم نمی شود

پ.ن. 2: چه خیالی توی سرته؟ می شه بگی

کلاف گره خورده

زندگی من شده است مثل کلاف کاموای مادر بزرگ. اول و آخرش را به هم بسته اند. هرچه ببافی از سمت ديگرش باز کرده ای. هرگز چيز کاملی نمی شود. محض بافتن بايد بافت اين زندگی را وگرنه مطلقا بی هدف است همه چيز. گاهی فکر می کنم همه چيز خوب است، اما گره ها دوباره ظاهر می شوند. مجبور می شوی هر چه بافته ای باز کنی و باز همه چيز بر می گردد به حالت اول. کلاف من گره خورده است. تو که می دانی چرا باز نمی کنی؟ البته خرده ای به تو نبايد گرفت. مال تو هم پر گره است بدجور. شايد بدتر از من شايد هم کمی بهتر. عجيب تر اين که گره های مشترک کلافمان را به هم گره زده است. چه بايد کرد؟ تو بگو چه بايد کرد؟ نمی دانم شايد چيزی برای گفتن نداشته باشی ... من خسته ام. سردم است. کلافه ام. سرم درد می کند

پ.ن 1: دارم می روم آزاد کوه. تلاش دوم شايد موفقيت آميز باشد

پ.ن 2: کاش يک بار ديگر از مادر زاده می شدم، شايد مسير ديگری می رفتم

اخلاق

آنقدر که از مفاهيمی مثل احترام و تواضع و هزار کوفت و زهر مار ديگر حرف می زد، تازگيها معنی اش را فهميدم

احترام فقط در مورد کسانی است که به وضوح از آدم بالاترند و گرنه سايرين لايق هيچ مراعاتی نيستند

تواضع خوب است اما فقط در مقابل پدر و مادر و دکتر فلانی و مهندس بهمانی. بقيه را اگر له هم کردی، عيبی ندارد

حقيقت ابدا ثابت نيست. حق همان چيزی است که کارهای آدم را بشود با آن توجيه کرد

نظر جمع يعنی همه بايد با من هم نظر باشند و در اين صورت خوب است و گرنه چون جمع همه احمقند و آقاعقل کل، باز هم نظر جمع، همان نظر آقا است

خلاصه فهميدم منظورش از اخلاقی که از آن دم می زد چيست. در يک کلام يعنی او بايد بشود مرکز مختصات اخلاق و همه چيز با او تعريف شود. يک جور غرور نامحدود همراه با خود پرستی افراطی. دست مريزاد

پ.ن 1: درد های مشترک آدمها را گاهی خيلی به هم نزديک می کند

پ.ن 2: هيچکس نفهمد من چه می گويم خوشحالم که تو می فهمی. اين خودش خيلی خوب است

خواب

دیشب بالاخره پس از شصت ساعت فرصت پیدا کردم که بخوابم. فکر می کنم غیر از پروژه هايی که روی آن ها کار می کردم و تمرکز ذهنی داشتم، تقریبا بقیه مغزم کار نمی کرد. بیداری به کمک قهوه و حتی ردبول هم داستانی است برای خودش

آزادکوه آزاد تر از اين حرفها بود

رفتیم که برویم به آزاد کوه ، اما ظاهرا آزاد کوه خيلی آزادتر از اين حرفها بود. راه را گم کرديم و در نهايت به ديداری از "شاهزاده کج گردن" کفايت کرديم. اين سومين قله البرز بعد از دماوند و علم کوه به راستی زيباست

مجلس عروسی

حالم بهم می خورد از مجلس عروسی. بايد بگيری بنشينی عين مجسمه آنهم با آن لباس های مضحک. کراوات را هم بايد مثل طناب دار ببندی دور گردنت که اگر نمردی اقلا نيمه جان بشوی! صدای موزيک که واقعا مهوع است با آن شدت و آن آهنگ های احمقانه . چهار نفر خود شيفته هم بايد برقصند و اگر شانس بياوری کسی کاری به کارت ندارد. همه چيزش مسخره و غير قابل تحمل است و فوق العاده تصنعی. و مرا به زور می برند

بايد رفت و هيچ نگفت

سستی مجاز نيست. گفته اند از قديم اگرچه جفنگ باشد که: ما زنده از آنيم که آرام نگيريم. موجيم که نميدانم فلانمان بهمان است يا نيست ... پس چون آنها گفته اند اگر چه ياوه هم گفته باشند همين است که هست. دنيا را همان ها ساخته اند و قوانينش را پايه ريخته اند. پس بايد رفت.

باید رفت اگر چه در راهی مبهم

عکس بالا از جنگل ابر در حوالی شاهرود گرفته شده است

تعطيلی موقت يا شايد هم دائم

به علت خرابی ذهن و مغز نويسنده، اين بلاگ فعلا تعطيل است! شايد هم ديگر بازگشايی نشود! بی حد خسته ام و افسرده

پیر شدم

مدت ها بود درست و حسابی خودم رو توی آينه نگاه نکرده بودم، ديروز داشتم موهامو شونه می کردم که يه چيزی نظرمو جلب کرد. به به ! موی سفید! جا خوردم. دقيق تر نگاه کردم، ديدم يکی دوتا نيست. اين علامت يعنی عمر من خيلی زود تر از اين حرفا داره می گذره و من هزار و يک اميد و آرزو دارم. کی فوقمو تموم کنم. بد برای ادامه تحصیل برم کدام جهنم دره ای. امتحان تافل و جی آر ای و دفاع تزمو بگو!!! مقاله های نوشته و ننوشته رو بگو که معلوم نيست چقدر طول می کشه تا چاپ بشه!!! اين عدالت نيست... عمر من دارد خيلی تند می رود، خيلی تند تر از سرعت زندگی و اينطوری من از همه چيز عقب می افتم. سالها پيش آرزو داشتم بزرگ تر بشم. اما الان دو سه سالی ميشه می خوام تو همين سن و سال بمونم اما چه حاصل

پ.ن: من پير سال و ماه نيم، يار بی وفاست ... بر من چو عمر می گذرد، پير از آن شدم

بخشش از سر ناچاری

يکی از دوستان کامنتی گذاشته بود که: اگر می خواهی از شر خاطرات تلخ گذشته رها شوی بايد ببخشی. مسببينش را و خودت را نيز! با او کاملا موافقم. اما مسايلی هست در اين ميان که کلنجار رفتن با خود را طاقت فرسا می کند. البته تو راست می گويی، چاره ای جز بخشش نيست! اما نه از سر کرامت و بزرگواری است اين گذست که از فرط بيچارگی و استيصال است. از سر اين است که گزينه ديگری وجود ندارد. قبول دارم! اين از کوچکی آدم هاست که دلشان سخت صاف می شود و کدورت ها دير بيرون می رود از قلبشان. اما من چه کنم که به بزرگی فيل نشدم و شدم يک آدمک حقير؟ تو بگو من چه کنم

چرا وقتی آدم ها به جای يک عذر خواهی همراه با پشيمانی (که البته می تواند هيچ تاثيری در التيام درد طرف مقابل نداشته باشد)، هزار و يک دليل احمقانه برای کار غلطشان می آورند اين قدر کمدين های ماهری می شوند؟ می شود کتاب توجيهاتشان را به عنوان کمدی چاپ کرد و جماعت را خنداند. نوشتم کمدی اما بهتر بود می گفتم تراژدی يا شايد طنز تلخ يا هر چيز ديگری توی همين مايه ها.

حلول

بعضی خاطرات تلخ هست که در روح زندگی آدم حلول می کند. آنوقت نه که به مرور فراموش نمی شود که هر روز پر رنگ تر می آيد و خرت را می گيرد. هيچ راه فرار و گريزی هم از دست اين لامروتان نيست. انگار هر چه بيشتر دست و پا بزنی بيشتر سايه نحسشان روی زندگی آدم پهن می شود. آنوقت حالت بهم می خورد. اول از آنانی که اين نکبت را با قدرت پوشالی خودشان بوجود آورده اند، بعد از کسانی که با حماقتشان راه گشوده اند که بختک بيفتد روی سينه ات. دست آخر هم از خودت که هزار و يک کار کردی و هزار و دو کار نکردی ولی در نهايت سر سوزنی فايده ندارد. بدبختی دائمی است روی سر آدم که از ديروز می آيد به امروز و می خزد در فردا. مثل دار زدن می ماند. انگار همه عمر بالای دار باشی! احساس خفگی می کنی اما مطلقا انتها ندارد، خفه نمی شوی که راحت شوی.

زخمهای روح

"در زندگی زخمهايی هست که مثل خوره روح را آهسته در انزوا می خورد و میتراشد"

وای به روزی که اين زخم ها چرک کند! آنوقت می شود مثل مال من که چند روزی است چرک کرده و زندگی را به گه کشیده است.

Rejection

يه مقاله فرستاده بودم برای کنفرانس پردازش سيگنال دوبی که

IEEE

برگزار می کرد، جواب داوريش اين شد

داور 1: يه کم بيشتر توضيح بده، ... ، جواب نهايی : قبول

داور 2: يه عالمه اشکال که چرا ال نکردی و بل نکردی (آخه تو چهار صفحه فرمت کنفرانس که نمی تونستم همه چيزو توضيح بدم) بد يه سری نکات مثبت مقالمو گفته بود ، امتياز های جزء به جزء بدی هم نداده بود اما در نهايت : مردود

در نهايت هم بنده ريجکت شدم، به قول محسن نامجو

وقتی ريجکتت می کنن

مقالتو همون تو آب بنويس

رو سطح خارجی حباب بنويس

می خوام کامنت ها رو اجرا کنم و بفرستم به يک کنفرانس ديگه. ول کن نيستم من

رنگ پريدگی

پرسيد: چرا رنگت پريده
گفتم: گويند روی سرخ تو سعدی که زرد کرد----اکسير عشق بر مسم افتاد و زر شدم
گفت: اه خودتو لوس نکن
و من خودمو لوس نکرده بودم...نخواست باور کند

خودخواه

لجم می گيرد از او

ادعای دوستی اش می شود، اما فقط وقتی می آيد به سراغ آدم که کاری داشته باشد، که بتواند سود جويی کند

همه اين ها به درک، آخر چرا حسودی می کند؟ به آنکه دوستی اش واقعی است

حرف بزن

گفتم چرا ساکتی
گفت حرفی برای گفتن نيست
و من می خواستم تمام افسانه ها و حقايق دنیا را از زبان او بشنوم

تنهايی

آخرش من نفهميدم آدميزاد بهتره به زندگی فرديش بپردازه يا اجتماعی باشه يا شايدم نقطه اپتيمم يه جايی اين وسطاس؟ من که هر چی بيشتر با اين و اون گشتم بيشتر از اين زندگی اجتماعی حالم بهم خورد! از بس همه پی منافع خودشونن. شايدم درستش همينه. کجاييد ای غار نشينان تنهای خوشبخت

ياد پيرمرد خنزر پنرری بوف کور می افتم. به نظرم سمبل کمال می آيد

شفاف سازی

جهت تنوير افکار عمومی و پاسخ به پرسش بسياری از دوستان درباره يکی از پست های گذشته مبنی بر باجناق (يا به قول ما يزدی ها هم دوماد) دار شدن بنده، به اين وسيله اعلام می گردد که:

ايشان اميرحسين گل نبی هستند، دوست دوران راهنمايی و دبيرستان بنده . برای او و همسرش آرزوی خوشبختی می کنم

Cyrus the great

If you're looking at the greatest personages in history who have affected the world, Cyrus the great is one of the few who deserves to be called "THE GREAT".

The Empire over which Cyrus ruled was the largest the ancient world has ever seen and maybe to this day. The largest empire ever!

Patrick Hunt, Ph.D., Stanford University

From a movie about Persian engineering

My New Commenting Service

Finally my changes saved and the new commenting service began to work. I think it is better that the original blogger's one. It doesn't require to log in and has an additional part to put URL. What's your idea?

پراکنده از در و ديوار

خيلی ذهن پراکنده ای دارم اين روزا، کار و بارا همه ريختن سرم . دارم قاطی می کنم.

نمی کنی ای گل يک دم يادم ... که همچون اشک از چشمت افتادم

چه حرفا؟ چه چيزا؟ آدم شاخ در مياره ... آدم دم در مياره... برو بابا دلت خوشه تو ام

ديوار از سنگ سياهه! ياد سنگ سياه بخير! جانپناه علی اميری رو ميگم. چی توی اين کوه لعنتيه که ملت رو می کشونه به سمت خودش؟ احساس تهی بودن به آدم دست ميده تو کوه. احساس می کنی سبک شدی، سبک سبک ... باد آدمو جابجا می کنه. احساس می کنی کوچيکی و با همه کوچيکيت روی يک کوه بلندی... اونوقته که ديگه نمی خوای برگردی

هنوز نگاه اون سگه که انگار با نگاهش خواهش می کرد که می خواد با من بياد و من سرش داد زدم که "برو" تو ذهنمه. چند بار نگاه کرد و انگار باورش نمی شد که من بش بگم با من نيا دوباره دنبالم می اومد اما بار آخر که مطمئن شد که می گم نيا، نگاهش خيلی معنی داشت... آدما جواب محبتو اينطوری می دن؟؟؟ چرا هرکس بداخلاقی می کنه بش می گن سگ؟ سگ بايد نماد وفا بشه. سگ جان منو ببخش بابت اون روز

 

من باجناق دار شدم

خبر خوش اين که من باجناق دار شدم. يک دوست قديمی و از بچه علوی های عزيز. اميدوارم هرجای دنيا که باشند، خوشبختی همراهشون باشه. بسوزه پدر عاشقی!

دوبار در عمرم کنکور دادم، خوشبختانه هر دوبار موفقيت آميز بود. اين بار نوبت تافل و جی آر ای است. نمی دونم کی تموم می شن اين امتحانای لعنتی که قراره تو سرنوشت آدم تاثير بذاره

ديروز تو جلسه تيم خودروی خورشيدی دانشگاه تهران که اسمش "پرشين گزل" يا همون غزال پرشينه شرکت کردم. بچه های خوبی از دانشکده برق و مکانيک دور هم جمع شده بودند. شايد تو گروه استراتژی کنترل کمکشون کردم

قرار شده ترم ديگه تی ای درس اوپريشن ريسرچ بشم. بيشتر می خوام خودم چيز ياد بگيرم

نظام های درست به جای افراد سالم

در يکی از پست های قبلی، که به ظلم هاي صورت گرفته در جمهوری اسلامی اشاره کرده بودم دوستی کامنتی گذاشته بود به اين مضمون که هيچ جای دنيا قدرت معصومی وجود ندارد. تا حدودی موافقم اما مايلم چند سطری بنويسم در اين باب:

از تاريخ بشر هزاران سال می گذرد و در اين ميانه سيستم های اجتماعی زيادی ( از نظام های قومی و قبيله ای تا بالاترين سطح آن يعنی حکومت) آمده اند و رفته اند. اتفاقا اکثر آنها هم فرد محور و ديکتاتوری بوده اند. بسياری حاکمانی ظالم و بی رحم و عده بسيار کمتری عادل و خدمتگذار بوده اند برای قوم خود. در اين ميان تغيير حکومت ها به علت ظلم بی حد حکومت، تنها به تغيير حاکم از الف به بائی می انجاميده که قدرت بيشتری داشته و ادعای عدالت می کرده است. حتی در بسياری از تاريخ سراغ داريم که اين حاکم جديد مدتی اندک رعيت را راضی نگه می داشته اما در طول زمان باز هم، همان آش بوده و همان کاسه. قدرت با اين همان می کرده که با ما سبقش. يکی ديگر از نکات جالب در اين ديکتاتور ها اين است که برای مشروعيت گرفتن خود را به گونه ای به خدا وصل می کردند( يا مثل فرعون ادعای خدايی داشتند و يا مانند بسياری خود را جانشين خدا در زمين می دانستند) . اما در سده های اخير، يک تغيير بنيادين صورت گرفت و قضيه از بيخ و بن عوض شد. نتيجه همين شد که دموکراسی می خوانندش. قدرت را مردم هر از چندی به دست فرد يا حزبی می دهند که می خواهند و پس از زمانی اگر نشد آنچه انتظارش را داشتند می دهندش به ديگری. يعنی اصل فرد محوری به اميد اينکه حاکم آدم خوبی باشد، عوض شد. نظام طوری تغيير کرد که حلقه فيدبک آنقدر قوی باشد که هيچ پدر سوخته ای نتواند سوء استفاده کند از قدرت.

در نظام های ديکتاتوری گذشته، اگر حاکم خوب بود و خوب می ماند، همه چيز خوب پيش می رفت، اما در نظام های مبتنی بر دموکراسی لازم نيست حاکم، آدم خاصی باشد، سيستم به او اجازه نمی دهد از يک حدی بيشتر خرابکاری کند. به عقيده من نقطه قوت دموکراسی در همين حلقه فيدبک است که از خروجی ( وضعيت حکومت و جامعه و خواسته های مردم و اجرای آن ) به مردم می آيد و می توانند انحرافات را درست کنند. اگر نحوه پياده سازی اين فيدبک بد باشد، دموکراسی توان خود را از دست می دهد.

به عقيده من حکومت جمهوری اسلامی به علل زير دموکراسی نيست:

الف) وجود ولی فقيه به عنوان يک حاکم مادام العمر ( نگوييد که مجلس خبرگانی که اعضايش توسط شورای نگهبان زير نظر رهبری تاييد صلاحيت می شوند می تواند رهبر را عوض کند)

ب) فيلتر نظارت استصوابی که باعث می شود نظر مردم مستقيما اعمال نشود.

ج) وجود سد شورای نگهبان منتخب رهبر برای نهايی شدن قوانين تصويب شده در مجلس

د) محدوديت رسانه ها که حقايق به صورت دلخواه حکومت به دست مردم می رسد

 

حالا اگر قدرت معصوم نيست، لا اقل بايد اجازه بدهند خراب کاری هايش را فرياد بزنند که ديگر تکرار نشود (چنانچه در اروپا و امريکا انجام می شود) . اما در ايران ما به قول آقای بنی صدر، يک حکومت ديکتاتوری را با يک ديکتاتوری ديگر عوض کرديم.

نظر شما چيست؟

 

Human beings are reward maximizers!

آيا واقعا همان طور که روانشناس ها و جامعه شناس ها و خیلی چیز دان و شناس های دیگر می گویند، آدميان دنبال بيشينه کردن سود خود هستند؟ وقتی به اين ها بگویی کمک کردن به ديگران و از اين قبيل تعاملات با ديگران (محبت کردن، خير خواهی و ...) چه جایی دارد در تئوری شما می گويند: اين کارها ايجاد پاداش درونی می کند و انسان مذکور از کرده خویش احساس رضایت پيدا کرده و این سود اوست... نمی دانم اين تئوری تا چه حدی با واقعيت سازگار است اما عملا چيزی که من ديده ام اين است که اکثر آدم ها به دنبال سود خود هستند آن هم از نوع بيرونی اش، و يک مثقال هم به بقيه فکر نمی کنند

توچال درمانی

اين يک فرضيه است که ديروز يکی از دوستانم ارائه کرد و من يه کم ماديفايش کردم:

اکثر بيماری ها اگر بيمار به توچال برود، بهبود خواهند يافت. درمان چندان آسانی نيست برای همه ولی خوب اينم يک راهش است ديگر! وای که دلم چقدر تنگ شده برای توچال شبانه ... من يک بند به اين تئوری اضافه می کنم که اگر توچال درمانی به صورت تنها و شبانه انجام شود، اثرات آن به صورت چشمگيری افزايش می يابد. می گيد نه امتحان کنين

در ضمن به جودی ابوت هم بگم که ای به چشم. برنامه رو دوباره راه می اندازيم ولی به نظرم جهت همراهی با ابوالزوجه محترم بايد روزش رو از جمعه به پنجشنبه تغيير بديم. تا چه افتد در کفه های ترازوی تقدير و اراده

Standing on the shoulders of giants

Granted, when you stand on the shoulders of giants, sometimes it can be uncomfortable for the giants. Our own request is that should our colleagues ever decide to stand on our shoulders, they refrain from wearing spiked heels.

Authors of an article from Stanford University

سرود کوهستان

شب و روز آمد و رفت از پی هم

به صحرا رفتم و زمین رو کندم

به صحرا و به خانه

خوردی غم زمانه

چو گلهای طلایی طلایی به زردی مبتلایی...

دلی دارم دلی درکشت گندم

دلی در سینه دارم مال مردم

که رنجانده دلت را ؟

که برده حاصلت را؟

اگر صد سال دیگر ندانی اسیر غم بمانی!

در آن روزی که خرمن می افشانم

گل حسرت بر دل می نشانم

بیفشان خرمنت را ..بران گاوآهنت را

فدای دستای پر پینه ات ..دل پر کینه ات..

سرم سودایی و سودا کجا بود

در این عالم که جز ما فکر ما بود؟

به فکر خود خودت باش..مکش آه و مگو کاش

آخر در دل حسرتت بمیرد..دردت درمان پذیرد..

زمستون رفت و سرماها سر اومد

بهار زندگی اما نیومد

بهار آید به خانه..گیرد از ما نشانه

همه صحرا رو خرم ببینیم ..گل گندم بچینیم...

دوست دارم کولمو بردارم . شب باشه و تاريکی و تنهايی ... و راه بيفتم به سمت توچال یا علم چال یا هر چال دیگه ای و فکر کنم ... فکر کنم به همه چیز. شب توی کوه انگار به آدم الهام میشه. سکوت کوهستان با صدای گاه گاه باد و آب

جمهوری اسلامی و آزادی

ماجرای اتوبوس نويسندگان را که در دوره صدارت آقای هاشمی قصد سفر به ارمنستان داشتند و وزارت اطلاعات قصد ساقط کردن آن به دره در گردنه حيران را داشت، بارها خوانده بودم. اما وقتی پريشب قصه را از زبان فرج سرکوهی عزيز که عضو وقت کانون نويسندگان بود شنيدم، گويی خود را در صحنه ماجرا حس می کردم ... آه که چقدر ظالمند اين آدم ها و قدرت چقدر مستی آور و کور کننده است. آيا اگر روزی جناياتی که در جمهوری اسلامی انجام شده آزادانه گفته شود، کارنامه رژيم نمره ای بهتر از کارنامه پهلوی می گيرد؟ گمان نمی کنم

دارآباد، سبز و زيبا

يکی از ارتفاعات شمال تهران که در اوايل بهار زيبايی خيره کننده ای دارد، منطقه دارآباد است. ما جمعه پيش رفتيم دارآباد و لذت برديم از سپری کردن چند ساعت در کوهستان:

سبزی بهار آميخته به زردی گل های ريواس زيبايی مسحور کننده ای داشت...

آيا می شود اختيار را هم مدل کرد؟

يک سوال برايم پيش آمده... اختيار چيست؟ آيا دو عامل، اگر شرايط ذاتی و محيطی يکسانی داشته باشند و در شرايط يکسانی قرار بگيرند تصميم های يکسانی می گيرند؟ البته با شرط اينکه رندم دسيژن ميکينگ نداشته باشند. نمی دانم جوابش را؟ ظاهرا کامپيوتر ساينتيست ها می گويند بله و نقشی هم به اختيار نمی دهند... اساسا چيست اين اختيار اگر هست ؟ پيچيده است و عجيب... اگر کسی جوابی به نظرش آمد به من خبر دهد. موضوع جالبی است که اگر رويش کار کنيم شايد بشود حاصل را در نيچر چاپ کرد (زهی خيال باطل) ...

بگذاريد جامعه نا امن بماند

نمی خواستم در این باره بنویسم اما نشد

یادم می آيد که يکی از دوستان چند روز پيش می گفت بالاخره پليس بايد يک کاری بکند. اين جوری که نمی شود مساله را رها کرد. آن روز خيلی برايم عجيب نبود اظهار نظر های آن دوستم، با طرز فکرش آشنايی داشتم. اما يکی از آشنايان تحصيل کرده و "عقل خوانده" که گفت از پليس تشکر کرده است به "عقل آن گونه ای" شک کردم... آخر مگر می شود اينقدر به راحتی از کنار وحشی گری ها گذشت؟ به همين راحتی می شود با کسی که می خواهد جور ديگری فکر يا زندگی کند مثل حيوان برخورد کرد؟؟؟

لابد اين عکس هم از استثنائات است... می گویند بالاخره هيچ کاری 100% درست انجام نمی شود. البته در مملکت م اکه زمانی به همين راحتی در سال 67 مجاهدين را اعدام کردند ، اين پيشرفت خوبی است. تبريک می گويم آقای احمدی مقدم! بهتر است آدم دم فرو بندد و هيچ نگويد در مقابل اين همه سياهی

عکس مربوط به حادثه روز يکشنبه ميدان هفت تير است

توهم توطئه 2

برويم سر اصل مطلب
به باور من روابط امروز بين افراد، سازمان ها و کشورها را می توان بر اساس سود و منافع تحليل کرد.همچنين است اعمال کشور ها و افراد و سازمان ها. به عبارت ديگر کسی کاری را انجام نمی دهد مگر اينکه سودی برايش داشته باشد که به هزينه ای که می کند بصرفد. در رفرنس های اقتصادی و اجتماعی موجود منطقی را کسی می دانند با خاصيتی که گفته شد. انسان هم منطقی فرض می شود يعنی موجودی به دنبال حداکثر سازی سود. البته اين سود لزوما سود بيرونی نيست و می تواند درونی باشد
با فرض منطقی بودن انسان ها می توانيم بگوييم در 300 سال پيش توجيه داشت که همفر ها باشند و استعمار گری و ... اما در دنيای امروز اساسا منطق سود مثل عهد بوق نيست. جامعه شناسان و سياست مداران به اين نتيجه رسيده اند که اگر می خواهی آرام زندگی کنی ، بقيه هم بايد در يک رفاه نسبی باشند. وگرنه همان می شود که در 11 سپتامبر شد. رشد را می گويند بايد در همه جای دنيا باشد تا بتوان احساس امنيت کرد وگرنه دنيا کوچک تر از آن شده که بتوانی بقيه را بچاپی و آرام زندگی خودت را بکنی! بر همين اساس اگر می خواهی در آمريکا زندگی کنی مجبوری دغدغه خاور ميانه را هم داشته باشی. دنيا کاملا اينترکانکتد شده است
حالا بگوييد ببينم
يک: غرب با توجيهی بايد به دنبال بی دين کردن ما باشد
دو: دشمن ( بخوانيد همه جز خودمان) برای چه هدفی بايد جوانان ما را فاسد کند

سه: تهاجم فرهنگی ديگر چه آشی است

سوال های اينگونه طرح کنيد و پاسخ گوييد به من

در ضمن دوست دارم امير مسعود بگويد حاميان نظريه توطئه چه دلايل محکمی دارند

ادامه دارد

البرز مرکزی

مجتبی از روی قله برج ، عکسی از البرز مرکزی گرفته که تا دماوند به خوبی پيداست. به نظرم زيبا آمد
بحث توهم توطئه را از فردا پی می گيريم دوباره

توهم توطئه

به باور من، بسياری از ما ايرانيان دچار نوعی بيماری هستيم که می شود نامش را گذاشت "توهم توطئه". تمام ناکامی های گذشته و حال و آينده خود را گردن دشمنانی می اندازيم که با روابط پيچيده ذهنی پرورده خودمان هميشه در حال طراحی نقشه ای برای شکست ما هستند.
شايد يکی از علت های اين مساله، آموزش اين بيماری باشد. در مورد خودم تا جايی که يادم می آيد، از دبستان اين آموزش آغاز شد که بله اين آمريکا و انگليس و شوروی و اسرائيل و بقيه دشمنان ما هستند و می خواهند سر به تن ما نباشد. آخر اين ابرقدرت های پدر سوخته غرب و شرق می خواهند ريشه اسلام و هويت ايرانی ما را بخشکانند. در راهنمايی و دبيرستان اين تئوری خيلی جدی تر محور تحليل ها قرار می گرفت و به مغز های بيچاره من و امثال من ارائه می شد. "خاطرات مستر همفر، جاسوس انگليس در کشور های اسلامی" را در همين دوران خواندم و پس از آن ديدم عده ای با استناد به همين کتاب، کوچکترين حرکتی از يک سازمان کوچک مثل يک مدرسه يا موسسه را هدايت شده از جانب انگليسی ها می دانند. صدا و سيما و سخنان مقامات از جمله شخص اول مملکت که ديگر بماند. من هم می رفتم که همين طوری بشوم...
سه چهار سالی می شود خود را از شر اين مرض خلاص کرده ام. ديگر نمی خواهم دنيا را با قوانين 300 سال پيش ببينم و تحليل کنم. پذيرفته ام که سود غرب ديگر در استعمار نيست، بلکه در صلح است. می خواهم فرياد بزنم تا کسانی مثل من که قرن ها خواب مانده و از دنيا عقب بودند بيدار شوند. رها کنيم خودمان را از پيچيده فکر کردن بيهوده. آخر مگر ما که هستيم و چه داريم که دنيا بخواهد ما را انگار کند؟ چه برسد که وقتش را تلف کند و توطئه بچيند برای ما . آن هم توطئه هايی آن چنان که معلوم نيست به چه دردش می خورد. من که هرچه فکر می کنم توجيهی نمی يابم که حيله هايی چنان که می گويند، کسی برای ما به کار گيرد...
اين را هم بگويم که اين نوع تفکر اسکيزوفرنيک و وهمی، دامنه اش از کفار فراتر رفته و گريبان خودمان را هم گرفته است. متاسفانه روابط انسانی بين خودمان را هم پيچيده کرده ايم. آدم ياد رمان های آگاتا کريستی و سر آرتور کونان دويل می افتد...

برگشتم دوباره از پشت کوه

پشت کوه را سال گذشته گاه گاه در" ياهو 360 درجه" می نوشتم. بعد از سالی دوری اين بار در "بلاگ اسپات" ثبتش کردم. شايد برای پايدار تر شدن نوشتن های گاه گاهم. ببينيم چه می شود... ؟