این مغز آدمیزاد چیز عجیبی است. گاهی یک خاطره کمرنگ با شنیدن یک آهنگ، یا دیدن یک عکس یا استشمام بوی یک عطر چنان زنده جلوی روی آدم ظاهر می شود که انگار همین الان دارد اتفاق می افتد. یاد فیلم اترنال سانشاین آف ا اسپاتلس مایند می افتم. کاش کلینیک پاکسازی حافظه وجود داشت. شاید هم خوب است که وجود ندارد. آدم می تواند از خاطراتش پناهگاهی بسازد و بلولد توش! پناهگاهی خیالی ولی امن از خاطرات خوش، درون خود آدمی.
Wednesday, August 27, 2014
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment