آدم های گم شده
آدم های فراموش شده
افکار پریشان
امانی که نیست
آسمان تاریک
آسمان بی برکت
آسمان خالی از خدا
انسان کجاست؟ انسانیت کو؟
مرگ سهل است
بستان جان را
--
مردی که روزگاری جانش را گم کرد و بی آنکه نفس بکشد می زید مرگ را می خواند با منت.
No comments:
Post a Comment