خواستم بسته باشم همه در ها و پنجره های رو به گذشته را. اما نه٬ می خواهم لای این در را باز بگذارم. اگر همه پیوندمان به نوشته های گاه و بیگاه من و خواندن های سرسری تو خلاصه شود٬ بگذار این رشته نگسلد.
گرچه از خاطر وحشی هوس روی تو رفت
وز دلش آرزوی قامت دلجوی تو رفت
حاش لله که وفای تو فراموش کند
سخن مصلحت آمیز کسان گوش کند.
No comments:
Post a Comment