مرگ، نقطه‌ی پایان

حدود یک‌ سالی می‌شد که گهکاه از نانوایی خانگی محله نان یا شیرینی می‌خریدم و دورادور خانمی که نانوایی را اداره می‌کرد می‌شناختم. خانم جوانی شاید مثل من در دهه‌ی چهارم زندگی با دو بچه‌ی کوچک. امروز در اینستاگرام متوجه شدم که تصادف کرده و فوت شده. پلیس دنبال وانتی بوده که وانت در گریز از پلیس به ماشین این خانم برخورد کرده. به همین سادگی، به همین ناگهانی، به همین پوچی، به همین تلخی! مرگ هیچ چاره ندارد. آن خانم دوست‌داشتنی دیگر نیست. چقدر ناتمام!