ترانه‌ی کیوسک رو خیلی دوست داشتم. دائم گوش می‌دادم. خیلی می‌چسبید...
بهانه‌های الکی برای فاصله: می‌خواستم ببینمت ولی خیابونا شلوغ بود و از این حرفا...
امروز دوباره گوش کردمش. بعد از شاید دو سه سال! چطور می‌شه حال و هوای آدم عوض می‌شه؟ تلخ شده‌ام این روزها. مثل زهر. گوشه گیر شده‌ام. رفته‌ام توی لاک خودم...
2 comments:
می گذره این هم دوست قدیمی
از تمام دوستان وبلاگی قدیمی انگار فقط تو و من هنوز گهگاه مینویسیم، امیدوارم زندگی ات بر وفق مراد باشد.
Post a Comment