Monday, March 10, 2008

انتخابات

می خواستم درباره انتخابات بنویسم. چند روزی است که به آن فکر می کنم...

شرکت کردن یا شرکت نکردن؟ مساله این است! یه عده با اين استدلال که اين انتخابات حداقل های يک انتخابات را ندارد و از استاندارد ها بسيار دور است استراتژی تحريم و عدم شرکت در انتخابات را پيشه کرده اند. دلايل اين گروه عمدتا اين مسايل است:

الف. شل کردن بازی چپ و راست و دعوای سر حکومت و واگذاری کامل آن به جناح اقتدار گرا

ب. رها کردن تمام قدرت به دست محافظه کاران به منظور ايجاد شکاف و تشديد اختلاف درونی آنها که ممکن است منجر به شناخت ضعف های سيستم از جانب آنها و تغيير در دراز مدت شود

ج. شرکت در چنين انتخاباتی به علت عدم رعايت حداقل ها اصولا معنی نمی دهد

د. سوء استفاده حاکميت از رای و تعبير آن به تاييد نظام

ه. اصلاح طلب ها توان رای آوردن ندارند، بنابراين شرکت فايده ای ندارد

و. وقتی اصلاح طلبان قدرت داشتند چه کردند که حالا با دو نفر و نصفی بتوانند تغييری ايجاد کنند؟

در مقابل اين گروه، ديگرانی هستند که با وجود همه مسايل موجود در انتخابات مجلس هشتم، تصميم به شرکت در انتخابات دارند. دلايل آنها عمدتا به قرار زير است:

الف. به هرحال مردم بالای 50 درصد شرکت خواهند کرد، بنابراين تحريم معنای خاصی نخواهد داشت

ب. هرچند فضا بسيار تنگ است، اما باز هم می توان اقليتی بدست آورد و از هرچه بدتر شدن اوضاع جلوگيری کرد

ج. سياست ورزی بر خلاف آرمان گرايی ايجاب می کند از همين فرصت اندک برای تمرين دموکراسی استفاده شود و يک مجلس نيمه اصلاح طلب بهتر از مجلس يکدست اصولگرا خواهد بود.

د. از دل سال ها تحريم، احمدی نژاد، مجلس هفتم و شورای دوم (و در نتيجه شهردار شدن احمدی نژاد) بيرون آمد. اين تجربه بايد باعث شود بدانيم عدم حضور ما به معنی بدتر شدن همه چيز است

ه. اگر اصلاح طلبان آرای بالايی بياورند، هرچند کرسی های محدودی داشته باشند معنای خود را خواهد داشت.

به هر حال مساله پيچيده است و کشوری مثل ما با 2500 سال سابقه استبداد را به اين راحتی نمی توان دموکراتيک کرد. علاوه بر اين که تاريخ هم تجربه ناپذير است. عده ای معتقدند اصلاحات به دليل کند روی امثال آقای کروبی شکست خورد و در عوض نظر ايشان اين است که علت شکست اصلاحات تندروی مشارکتی ها بوده است. به هر حال تاريخ گذشته و شانس آزمايش اين تئوری ها را از ما سلب کرده است. اصلاحات هم شکست خورده، اما مساله اين است که کدام عمل ما را به دموکراسی نزديک تر می کند؟ شرکت يا عدم شرکت در انتخابات؟ به نظر تصميم سختی است و هر دو طرف استدلالات خوبی دارند.

پ.ن. نظر شما چیست؟

No comments: