چهار سال زندگی در فینیکس و لوس انجلس، پاک حال و هوای پاییز را از یادم برده بود. پاییز سالت لیک سیتی چیزی است شبیه پاییز های لواسان، چیزی بین پنسیلوانیا و تهران. امروز فهمیدم که هوا هم می تواند درست مثل یک آهنگ یا بوی عطر یک خاطره ی فراموش شده را از سیاهچاله ذهن بکشد بیرون! آی نوستالژی آی نوستالژی رنگ سیاهت چقدر زیاد پیداست. قبول نوستالژی جان، سیاه بی انصافی است، باشد: رنگ نارنجی ات! بهتر شد؟
Monday, October 17, 2016
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment