نوشته اش تند بود و تلخ. زخم های قدیمی اش انگار هنوز تازه است. نمی دانستم چه بگویم، آدم وقتی نمی داند چه بگوید بهتر است ساکت باشد. کاش حالش خوب شود و روزگارش بهتر از این باشد. کاش دلش آرام شود. کاش گذشته ها را پشت سر بگذارد...
کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور
No comments:
Post a Comment