شب کوهی مجدد!

باز شروع کرده ام به کوه نوردی - گاهی تنهایی و گاهی با گروه. هفته پیش یکی از قله های نه چندان بلند اطراف سالت لیک را انتخاب کردم برای یک کوهنوردی تنهایی عصرانه. صعود یک ساعت و ده دقیقه با ریتم تند انجام شد. در راه برگشت مسیر کوتاه تر و پر شیب تر را انتخاب کردم که زود تر برگردم! ولی شب شد و شیب خیلی تند تر از چیزی بود که تصور می کردم. مسیر هم به شدت لغزنده بود. خلاصه به قول مامان به والذاریات و بعد از شاید دو ساعت رسیدم پایین. از چند بار لیز خوردن و زمین خودرن، خدا رو شکر آسیب جدی ندیدم. یاد فرمایشات گهر بار همسر سابق می افتم که می فرمود: مصطفی! تو همیشه کارهای خرکی می کنی!