بعضی آدم ها به یک جایی احتیاج دارند که گاهی بروند، بشینند، قهوه ای بخورند و گپی بزنند. پاتوق قبلی من دونات دو در دو بود در ساختمان پارک پرنس، درست زیر شرکت مشانیر که وقتم را روزها در آن می گذراندم. بی نقص نبود اما خوب بود. در این یک سال و هفت هشت ماه گاهی می رفتم استارباکس و گاهی هم دانکین دوناتس. اما هیچ کدام آن طور نبود که باید باشد. انگار یک جایشان می لنگید. دیروز ولی بالاخره پاتوق جدیدم را پیدا کردم: سینس کافه یا همان کافه مقدس خودمان. قهوه و چای عالی و محیطی خودمانی و کوچک
4 comments:
ای وای موووه جان
دونات رو بستند... دیروز اونجا بودم
نه! چرا آخه؟
:(
پاتوق ما کافی شاپ فرهنگسرای ارسباران بود.نزدیک دانشگاهمون بود و حس خوبی بهمون می داد. بعد سرکار که رفتیم شد پارک هنرمندان-و الان خونمون!!!!!!!
چه خبر رفیق! نیستی!؟
Post a Comment